НАМ ГҮМЭЭС ИЛҮҮ ЧАНГА ЧИМЭЭ ҮГҮЙ

зөндөө их хүлээсэн юм шиг
нулимс бороотой хамт урсаад
зоргоороо санааширч суухад
надад бороо хань болж байна..

НАМ ГҮМЭЭС ИЛҮҮ ЧАНГА ЧИМЭЭ ҮГҮЙ.. ер нь л ганцаардана гэж байхгүйдээ өглөө нарыг харж инээнэ юу ч бодохгүй, замдаа таарсан модтой мэндлэнэ, урь дахь замруугаа биш тэнгэр лүү харна баяртайгаар, бороо орвол удаан уулзаагүй найзыгаа хараад баярлах шиг л болно, цас орвол "та нар ямар үзэсгэлэнтэй юм бэ" гээд л уулга алдана, хотын гудамжинд эрвээхэйтэй таарвал араас нь даллана, дүүлэн нисэх шувуудыг харж битүүхэн атаархана, сар яг хавирган болохоороо ямар гоё харагддаг гээч гайхалтай, ододын чимээг сонсох гэж хичээнээ учир нь тэд бидний тухай ярьлцдаг юм шиг санагддагийн, ингээд л надад бүгд хань болж байгааг анзаарахаар их азтай юм шиг, тийм нэг сайхан мэдрэмж төрдөгийн энэ мэдрэмжийг өдөр бүр авч бас болдог.. тэгэхээр сайхан байгаа
биз..